Dashboard
Refresh
New Post
Sign Out
Gallery Myspace Facebook Twitter Friendster

Thursday, October 14, 2010

Eyka yang macam bagus II

Wahh. Besar lah budak ni!

Eh, eyka! Tak baik tau! Err. okay. Maaf. Hehe. Sebenarnye saye tak faham dari dulu lagi perangai manusie yang satu ini. Iaitu, berkaitan sesuatu pengeluaran idea yang berkaitan fizikal. Sesuatu yang menggambarkan fizikal. Bende ni boleh jadi sangat sensitif ye, terutama bagi mereka yang tak mempunyai stamina mental dan fizikal yang kuat. Haha.

Pelik. Kenapa bile orang tu kurus, dan kite cakap untuk mendescribe fizikal tanpa ada niat lain seperti : Ala, yang kurus-kurus, tinggi, putih tuu. Mesti orang yang mendengar tu tak marah, dan orang yang dimaksudkan juge tak marah. Tapi kalau macam : Ala, yang gemuk-gemuk, pendek, hitam tuu. Mesti dengan serta merta terasa seperti satu benda yang negetif kan. Seperti satu celaan, padahal hanye nak describe fizikal yang memang real. Kenape ek?

Salah ke orang gemuk di panggil gemuk? Kang panggil kurus, rase macam perli pulak. Kadang-kadang rase bersalah pulak kan dengan orang yang macam tu. Diorang yang sensitif, kite pulak yang rase bersalah. Takut cakap sikit je, melenting. Kenape ye. Padahal takde niat pun nak mencela. Same je macam cakap yang kurus, tinggi, putih tu. Tapi bile cakap kurus, tinggi, putih, tak rase macam celaan. Pelik.

Tengok. Baby ni pun pelik jugak tau.

Mungkin memang mentaliti kite hanye ade due je major kategori manusie ni. BURUK dan CANTIK. Dan yang gemuk, pendek, hitam tu mesti autometik orang clasify kan dia patut berada dalam lingkungan yang buruk, atau tak cantik. Kejam tak pemikiran manusia ni? Oh, saye tak kata pun yang gemuk, pendek, hitam tu buruk. Ni saye cume menerangkan ape yang saye tak faham dengan sifat manusie ni. Selalu sangat salah sangka.

Mungkin benda-benda macam tu dianggap kelemahan kot? Buat orang rasa rendah diri. Kan tak elok menyebut nyebut kelemahan orang. Err, tapi yang tinggi, kurus, putih tu dianggap kelebihan la pulak ye? Haish. Saye still tak dapat jawab soalan saye ni. Haha. Senang cerita tak yah cerita langsung pasal fizikal orang kat orang lain. Cakap dalam hati je, sudah. Kalau ade orang nak cari orang yang berkenaan, cakap je tak tahu. Kan senang.

Saye, kalau orang describe anything pasal saye. Saye suke gelak. Saye tak tahu kenape saye suke gelak. Yang positif ke negetif ke, due-due saye gelak. Awak ni comel la! Saye akan senyap je senyum. Tak pun buat muke hodoh. Tak pun gelak, cakap comel la sangat. Haha. Baju awak sume cantik-cantik. Pun same senyum. Tak tahu nak cakap ape. Tak reti nak cakap terime kasih ke hape eyka? Haha. Kalau yang negetif, eh die tu sombong. Bajet. Pun saye senyum. Tak pun saye sengih je, gelak ke. Takde lah terase sampai menusuk ke dalam liang roma sangat.

Nothing or something, just smile. :D

Mungkin tu cara saye menenangkan hati kot. Sebab saye rase, manusie ni memang tak boleh kalau ade orang ejek, cela, atau cerita keburukan die dekat diri die sendiri. Nanti terasa macam nak menangis, marah, geram, dan sebagainye. Tapi saye maybe dah biase rase bende tu nothing, dan jenis tak kisah dengan ape orang nak kate ni, saye jadi lebih rilek. Dan tak mudah amik pusing.

Bagi saye, kalau orang tu nak komen anyting pasal saye, komen lah. Nak bagitahu komen tu kat saye pun takpe. Saye boleh terima. Serius. Saye amat open dengan bende komen mengomen ni. Yang negetif atau positif, due-due saye akan terime in a positif way. Kecuali komen yang melampau yang berbaur fitnah. Itu memang menimbulkan kemarahan lah kan. Tapi tak marah pun. Just rilek je, malas nak fikir. Penat. Haha.

Kadang-kadang rase pelik, bile ade je orang yang nak komen orang lain ni kan. Eh, die tu macam tu. Eh, die ni macam ni la. Eh, die tu kann.. bla bla bla. Macam, ape motif anda sebenarnye? Takde benda lain ye nak borak dengan kawan? Sebab tu cerita pasal orang. Haha. Takpe takpe. Kebebasan mengomen orang kate. Heh heh.

Kalau boleh, perihal sebalik dinding pun orang nak tahu.

Kalau saye pulak, saye jenis yang tak suke komen orang. Percaya tak saye tak suke pandang sekeliling sangat. Straight je. Maksud di sini bile mak saye suruh saye beli roti, saye akan pergi ke kedai hanye untuk beli roti tu je, pastu balik. Takde mase nak singgah tempat lain-lain. Takde mase pun nak pandang orang sebelah bile tengah nak bayar roti tersebut. Macam, takde mase nak pandang orang. Takde mase nak perasan kewujudan orang.

Komen saye akan keluar cuma, bila saye rase annoying. Maksud di sini, bile orang tu start la mengacau hidup saya, atau kesenangan saye. Macam tengah nak lalu jalan, memang satu jalan tu je yang ade. Dan pulak kat tepi-tepi jalan tu banyak la budak-budak laki melepak. Mesti saye akan kerutkan dahi dan berkate dalam hati, eee entah pape bebudak laki ni lepak sini. Senang cerita, saye kalau komen pun akan keluar komen bile saye rase seram, komen hanye untuk menyedapkan hati. Especially bile orang yang kumpul bergroup ni.

Eh! Tapi ade jugak komen individual. Tengah-tengah nak lalu jalan yang budak-budak laki lepak tu tibe-tibe terpandang seorang due yang muke boleh tahan, mesti akan komen jugak dalam hati. Eh, ensem la pulak mamat ni. Tercuci mata di situ. Keh keh. Tapi ensem tak ensem kalau perangai tetap menyeramkan tetap saye rase seram, dan annoying. Hehe. Tapi selalunye saye ni jenis tak suke komen orang sangat.

It's a NO NO. Not a YES YES.

Sebab yang saye tahu sesetengah perempuan, atau laki lah lebih kurang je, ade yang suke tengok orang, observe dari atas sampai bawah. Apa bende tak match tentang orang yang diobserve tu adee je lah die nak komen. Macam tak kena je kat mata dia. Padahal takde kaitan pun dengan die. Kenal pun tak, selalunya. Memang banyak kot orang macam ni. Oh die ade beg prada! Aku pun ade. Heh. *contoh*

Pelik kan? Haha. Sebenarnye memang tak pelik kot. Bende tu lumrah. Ape je bende yang nampak atau dengar macam tak cantik je mesti orang akan ingat itu adelah satu hinaan, celaan, kutukkan and anything yang negetif je, begitu juge sebaliknye. Senang, tak payah amik tahu langsung. Cermin diri sendiri. Takde cermin, jangan ngade-ngade nak pinjam cermin orang. Sebab nanti ade je bende tak kene dengan cermin orang yang dipinjam tu. Keh keh.

Semua orang suke dipuji cantik, marvelous, hensem, kacak, perfect, smart, tiptop mantop. Padahal entah betul ke tidak yang dipuji tu. Hak hak. Selalu orang yang puji puji ni susah jugak. Puji dalam hati je lah, tak boleh ke? and kalau nak kutuk tu pun same. Kutuk je lah dalam hati. Tak perlu share atau luahkan dengan orang dengan harapan orang tersebut akan setuju dengan apa yang diperkatakan tu.

P/S: Kalau perkataan gemuk tu sensitif, kenapa perlu wujudkan perkataan tu? Dan, kenapa kalau cakap gemuk je, terus sensitif? Pelik. Tapi ade je jugak orang sensitif bile orang kate die kurus. Macam-macam. Haha. Memang normal manusia kot macam tu kan. Haih.

(All pictures by : Google Image)
SEKIAN, 12.58am