Oh, saya memang specky orangnya.Saye kaaaan, tibe tibe rase macam nak pergi PLKN je sekarang ni ooooo. Tahu tak, saye memang tercalon dalam PLKN sesi 2010 ni, sepatutnye lah kan. Ehh ye tak ye jugak kan eyka, dari dulu cakap PLKN PLKN tapi tak pergi-pergi pun, ko kencing aku ke eyka? Haaaiipp, saye bukan jenis kencing merata okeh, kentot merata mungkin selalu. HAHA
Sebenarnye lepas SPM tu saye tertunggu-tunggu jugak panggilan PLKN ni (macam tak percaya! :O ), tapi taakk jugak kunjung dan tiba. Mungkin mereka dah lupekan pasal saye kot, atau mungkin nama saya dah hilang secara tiba-tiba daripada senarai. Alahai~ Sedihnye I nyahh! Kumpulan 1, tak dapat. Bile Kumpulan 2 pun saye tak dapat, saya terus jadi kecewa.
Perasaan eksaited yang melimpah ruah untuk join ahli-ahli PLKN beronggeng di hutan ,memasak di tepi pantai dan berkawad di tengah panas serta macam-macam aktiviti menarik sume dah hilang bagaikan debu di depan mata. ECEH! Tup-tup dapat kumpulan ke-3! Mak aih, rasa malasnye memang berguni-guni la kan. Tapii..
Mata tetap ku kenyit-kenyitkan! kerana..
Saye tak pergi! Haa, Habislah eyka, kene penjara la ko lepas ni! Haha. Saye tak pergi sebab, kan saye dah start sambung belajar mase bulan Mei, 23hb haritu. Dan saye perlu melaporkan diri kat Kem dekat Semenyih tu pulak pade bulan June,26 (kalau tak silap). So saye memanglah sangat dilayakkan untuk menangguhkan penyertaan. Muahaha. Mabeles.
Pakcik yang jage kaunter tu cakap, bile dah buat tangguhan ni, nanti tunggu je la sampai dorang panggil balik, tapi taktahu bile. Kawan saye pulak cakap, selalunye memang susah nak dipanggil balik sampailah saye dah beranak-pinak. Bile dah beranak pinak, takyah join dah. HUREYY! Boleh buat kenduridoa selamat kesyukuran dah terus. Hehe
Ehem. Nampak je gembira, tapi sebenarnye saye sedang berduka tau. OMG I KENOT BELIEVE IT! Haha. Sebab saye memang teringin nak masuk PLKN tu. Saje nak rase life kat sane. Best ke tak ek? Ramai cakap best and ramai yang taknak balik rumah pun. Cis, saye jeles okeh, jeles betul bukan tipu-tipu. Agak RARE untuk saye jeles menjelesi ni sebenarnye. MUAHAHA :P
Okeh sekian sahajalah entry kali ni. Pasal PLKN. Lagi satu, saye kan tibe tibe terase rindu dekat blogger dulu yang penah rapat dan rajin kunjung-mengunjungi antara satu same lain. Sekarang sume orang busy dah agaknye, Haha. Dan.. saye tibe tibe rase rindu pulak kat Kak Aishahtur Raadiyah a.k.a KAK CATO PATCHI (peminat ceklat Patchi). Walaupun tak rapat sangat, saye tetap ter-rindu. :P
Inilah manusie yang saye tibe-tibe ter-rindu itu. :P
Dulu kak cato ni pemes orangnye. Hehe, best tengok blog die and bace entry-entrynye. Tapi sejak tahun ni ke tahun lepas ke tahun lepas lepas entah tibe-tibe je macam tak update, lepastu delete sume entry lak tu. SEDIH TAU SEBENARNYE, cume tak dipaparkan kepada public je. Maklumlah saye kan seorang yang suka memendam rasa. ECEH. hehe
Saye rindu kak CATO, betul rindu tak tipu. Haa, statement yang sukar untuk saye keluarkan ni. Hehe, rindu nak bace ayat-ayat kak cato yang buat eyka rase macam nak gelak je setiap kali bace. Rindu nak bace pasal adik-beradik akak yang semuanye kecik kenet lagi tu. Maybe sekarang dah besar, kan kan? :D
Takpe lah, maybe kak cato busy dengan study kot. Dan mungkin kak cato dah malas nak blogging dah agaknye, siapa tahu kan? Tengok post yang 'awaayy' tu je dari dulu. Hope one day boleh lah bace blog kak cato lagi. Wah, tibe tibe je rindu kak cato ni, bahaye betul! Jangan sampai termimpi-mimpi dah la. Aneh rasenye nanti, keh keh.
Sebenarnye lepas SPM tu saye tertunggu-tunggu jugak panggilan PLKN ni (macam tak percaya! :O ), tapi taakk jugak kunjung dan tiba. Mungkin mereka dah lupekan pasal saye kot, atau mungkin nama saya dah hilang secara tiba-tiba daripada senarai. Alahai~ Sedihnye I nyahh! Kumpulan 1, tak dapat. Bile Kumpulan 2 pun saye tak dapat, saya terus jadi kecewa.
Perasaan eksaited yang melimpah ruah untuk join ahli-ahli PLKN beronggeng di hutan ,
Mata tetap ku kenyit-kenyitkan! kerana.. Saye tak pergi! Haa, Habislah eyka, kene penjara la ko lepas ni! Haha. Saye tak pergi sebab, kan saye dah start sambung belajar mase bulan Mei, 23hb haritu. Dan saye perlu melaporkan diri kat Kem dekat Semenyih tu pulak pade bulan June,26 (kalau tak silap). So saye memanglah sangat dilayakkan untuk menangguhkan penyertaan. Muahaha. Mabeles.
Pakcik yang jage kaunter tu cakap, bile dah buat tangguhan ni, nanti tunggu je la sampai dorang panggil balik, tapi taktahu bile. Kawan saye pulak cakap, selalunye memang susah nak dipanggil balik sampailah saye dah beranak-pinak. Bile dah beranak pinak, takyah join dah. HUREYY! Boleh buat kenduri
Ehem. Nampak je gembira, tapi sebenarnye saye sedang berduka tau. OMG I KENOT BELIEVE IT! Haha. Sebab saye memang teringin nak masuk PLKN tu. Saje nak rase life kat sane. Best ke tak ek? Ramai cakap best and ramai yang taknak balik rumah pun. Cis, saye jeles okeh, jeles betul bukan tipu-tipu. Agak RARE untuk saye jeles menjelesi ni sebenarnye. MUAHAHA :P
Okeh sekian sahajalah entry kali ni. Pasal PLKN. Lagi satu, saye kan tibe tibe terase rindu dekat blogger dulu yang penah rapat dan rajin kunjung-mengunjungi antara satu same lain. Sekarang sume orang busy dah agaknye, Haha. Dan.. saye tibe tibe rase rindu pulak kat Kak Aishahtur Raadiyah a.k.a KAK CATO PATCHI (peminat ceklat Patchi). Walaupun tak rapat sangat, saye tetap ter-rindu. :P
Inilah manusie yang saye tibe-tibe ter-rindu itu. :PDulu kak cato ni pemes orangnye. Hehe, best tengok blog die and bace entry-entrynye. Tapi sejak tahun ni ke tahun lepas ke tahun lepas lepas entah tibe-tibe je macam tak update, lepastu delete sume entry lak tu. SEDIH TAU SEBENARNYE, cume tak dipaparkan kepada public je. Maklumlah saye kan seorang yang suka memendam rasa. ECEH. hehe
Saye rindu kak CATO, betul rindu tak tipu. Haa, statement yang sukar untuk saye keluarkan ni. Hehe, rindu nak bace ayat-ayat kak cato yang buat eyka rase macam nak gelak je setiap kali bace. Rindu nak bace pasal adik-beradik akak yang semuanye kecik kenet lagi tu. Maybe sekarang dah besar, kan kan? :D
Takpe lah, maybe kak cato busy dengan study kot. Dan mungkin kak cato dah malas nak blogging dah agaknye, siapa tahu kan? Tengok post yang 'awaayy' tu je dari dulu. Hope one day boleh lah bace blog kak cato lagi. Wah, tibe tibe je rindu kak cato ni, bahaye betul! Jangan sampai termimpi-mimpi dah la. Aneh rasenye nanti, keh keh.
P/S: Ok. Stop. Dua tajuk dalam satu entry. PERH :P
SEKIAN, 3.31am
