Ngeh ngeh, akhirnya perasaan nervousku yang menjulang tinggi sudah jatuh ke riba kembali ke paras normal. Maklumlah, saat-saat getir bersame examiners dan juge candidates sudah pun berakhir. Nak dijadikan cerita, pagi tadi gua bangun pukul 5.30. Sempat tidur dalam 4 jam je. Sebab apa?
Sebab nervous sangat la. Nervous macam nak kahwin, kata mak. Pejam mata je english, bukak mate english, tutup telinga, english juga. Semuenye english yang berlegar-legar dalam otak. Siape je boleh tidur macam tu. Gua dah cube pusing ke kiri ke kanan tapi tetap tak hilang jugak bunyik seperti 'in my opinion, I strongly believe..' dan bla bla bla dalam kepala ni,
Entah kenape hati ni macam taknak berhenti bercakap dengan diri sendiri. Nak tidur pun susah derr! Haha. Oh ye, gua bertolak dalam pukul 7 macam tu. Sampai di tempat kejadian pada pukul 7.15. Mula-mula turun kereta je gua hirup udara sekolah tu, mengharapkan gemuruh hilang.
Dan gua orang pertama sampai ke bilik kuarantin tu (tempat para candidates tunggu mengambil nombol giliran) Tiba-tiba nampak orang dari jauh, senyum macam dah lame kenal. Saye pun senyum je la buat buat kenal. Rupenye, die adelah kawan se-U dengan saye. Cume tak pernah kenal pulak sebelum ni. Biaselah, budak asasi law je dah 800 unit kat Shah alam ni. Uuiii.. mana cek nak kenal semuaa..
Kemudian, masa nak daftar tu candidate kene keluarkan slip muet. Dan masa giliran saye, tibe-tibe je cikgu yang menjaga muet iaitu Cikgu Faiz mencari-cari nama saya dalam senarai name muet untuk haritu. Pusing-pusing-pusing dan pusing tak jumpa jugak. Saye pun dah pelik. Rupenye.. jeng jeng jeng..
Mana satu pilihan anda?
"Err. awak salah tarikh ni. Tarikh speaking awak 18hb."
APA? Jantung terase macam pause sebentar. Rase macam nak menjerit sambil mengeluarkan bunyi OWWH TIDAKKK! dengan gaya yang slow motion sambil menekup pipi menggunakan kedua-dua tapak tangan. Rasa macam, OH MALUNYE salah tarikh! Hahaha. tapi masih belagak cool, seolah-olah takde salah ape-ape.
"Emm, then macam mana? Kena balik ke?"
"Em. u nak buat hari ni ke?"
"Boleh jugak. Boleh ke?"
"Ok ok. but you hold on dulu k."
*Underline - Cikgu Faiz.
So saye pun duduk lah dekat sebelah kawan se-U saye tu. Kenal kenal kenal, nama dia Aina. Kenal dengan candidate lain pulak, ade yang dari asasi sains puncak alam dan juge asasi undang-undang di merbok. Semua perempuan. Yang lelaki tak sure, sebab mereka semua kelihatan seperti bapak orang. Haha. OPS :P
Then Cikgu Faiz setelkan giliran student lain dulu, yang memang ditakdirkan buat pada hari itu. Sambil tu saye kire-kire jugak candidates ade berape, sebab nak tahu boleh ke tak saye buat hari tu. Takut dah cukup-cukup ke kan. Kira kira kira, satu dua tiga.. sampailah ke-19, iaitu saye lah, siape lagi. keh keh
Means ade chance. YEAY YEAY! So, Cikgu Faiz meletakkan saye dalam group terakhir dan juge candidate terakhir iaitu candidate C! YA, saye berasa seronok kerana tidak menjadi candidate A. Bertambah seronok apabila group members saye semua adalah sebaya dan juga seorang perempuan. Mase tengah tunggu turn tu, kitorang borak macam-macam. Sedikit sebanyak rase nervous tu hilang.
Tapi bile dah nak masuk bilik discussion tu je debaran kembali kencang tanpa diundang. Pelik kenape lah manusie selalu macam tu. Sikit sikit berdebar, sikit sikit berdebar. Haha. Oh btw, group saye hanye ade 3 orang. Means ade sampai candidate C je, iaitu saye --- candidate yang sesat dan tersalah tarikh itu. Yang terasa malu tetapi buat-buat tak tahu itu.
Soalan sangat tidaklah menggerunkan seperti yang disangka-sangkakan. Soalannya berbunyi. *teng tenengg.
Bla bla bla the greatest challenge faced by parents bla bla bla. Dan candidate C, iaitu saye punye point adelah : to understand children behavior.
Oh, seronoknya! memang idea mencurah-curah ke ladang gandum (alhamdulillah...). Maklum lah saye ni kan emo belebihan pasal understand tak understand ni. So saye pun tulis je la ape yang terlintas. Dan time nak present tu, terasa suara bagai tersekat-sekat. Nak gelak pun ada time tu, sebab terasa diri ini seperti kelakar je pulak. tapi masih mampu mengawalnya. Sampailah ke penutup :
Tepat 2 minit, rasanya. atau lebih kurang. Lepastu prepare for discussion pulak. Haa, time ni memang macam funny pun ada. Haha. Sebab mule-mule saye memang nak menang jugak pasal point saye tu. Candidate A dan B macam tak setuju, tapi saye masih berkeras. Last-last saye rase saye malas nak argue, so saye pun mengalah. Haha, boleh pulak kann malas nak argue? Cemane nak jadi lawyer, macam ni? HAHA
Sebab saya malas nak cakap banyak. Takut tak sempat nak conclude. Kalau tak conclude, nanti tak dapat markah langsung. Ye, adik-adik. Conclusion time discussion sangat penting. So akhirnya, I agreed that the greatest challenge faced by parents is the meeting of financial ape tah. Pasal kewangan. Then saye add up la sikit: mungkin parent sekarang lebih aware pasal anak-anak. Walaupun busy still ada masa untuk anak-anak. (in english)
Well, seronok sebab saye masih boleh bercakap walaupun tersekat-sekat. Rasa macam nak gelak all the time, sebab rase macam kelakar. Rase kelakar melihat situasi saye yang nervous macam hape tah, padahal nothing pun. Just speaking je. Macam lah tak pernah speaking. Dulu time kerja part time hari-hari deal dengan warga asing. Tak gentar pun time tu. Haih.
Mungkin, sebab dah memang natural human behavior kot suke nervous bile tibe mase nak kene present ni, lagi-lagi sebab ade markah. Kalau discussion yang real, takdenye nak nervous sampai tak boleh tidur. Haha. So, sape yang terbaca entry ini kerana mentaip 'tips speaking muet' dan berharap untuk dapatkan tips speaking sebab merasakan apa yang saya rasakan pada hari-hari semalam iaitu nervous, tips daripada saye adalah :
Tiada tips sebenarnye. Haha. Entah lah, bende ni macam common je. Biasakan bercakap, tu je yang penting. At least nanti senang nak voice out your opinion. Tak lost any words, walaupun tersekat-sekat. Guna simple words je, tak perlu yang pening-pening. Yang penting, kena ada language manner. Tak tahu ape istilah sebenar, tapi yang macam kalau nak interupt tu, kene gune ayat yang proper.
In my opinion, from my point of view, i think. You might be true, but i think.. I dont think.. Sorry for interrupting, but.. bla bla bla. Sebut satu-satu. Clear and clearance. haha. Tak lah, clear and understandable. Yang penting boleh communicate, tu je la. And conclusion time group discussion tu memang penting. If tak sempat, takde point. So, try to come up with a conclusion ye. oh, kerjasama antara members tu penting. Sebab kalau sorang macam takde point, candidate lain boleh back up. :)
Kalau berharap dapat soalan bocor, memang tak tahu la nyahh. Saye pun sibuk tanye skop-skop soalan muet ni tapi tak masuk pun. Haha. Ikut nasib la agaknye. By the way siapa yang tak biase bercakap dalam bahasa Inggeris tu ade baiknye anda cube buat past year questions, untuk membiasekan diri dengan discussion tu nanti. So, I think that's all kot my muet experience.
Tersilap pandang tarikh.
Ingat 13hb(kotak biru) tu speaking. Haish. Rupenye tu 13 NOV, bukan OCT. Taktau camne boleh salah pandang. Like I said to my friend, "Tak tahu pulak JPN ni berformatkan jawi. Sebab selalu yang kiri tu start dulu kan, tapi ni kanan. Lebih afdal agaknye =___=" Hak hak. Coverline punye pasal. Anyway, tak kisah lah, mungkin ade hikmahnye. Mungkin tajuk yang harini lebih mudah untuk saye selesaikan daripade tajuk muet pada tarikh yang sepatutnye saye duduki tu kan. Hak hak,
Sebab nervous sangat la. Nervous macam nak kahwin, kata mak. Pejam mata je english, bukak mate english, tutup telinga, english juga. Semuenye english yang berlegar-legar dalam otak. Siape je boleh tidur macam tu. Gua dah cube pusing ke kiri ke kanan tapi tetap tak hilang jugak bunyik seperti 'in my opinion, I strongly believe..' dan bla bla bla dalam kepala ni,
Entah kenape hati ni macam taknak berhenti bercakap dengan diri sendiri. Nak tidur pun susah derr! Haha. Oh ye, gua bertolak dalam pukul 7 macam tu. Sampai di tempat kejadian pada pukul 7.15. Mula-mula turun kereta je gua hirup udara sekolah tu, mengharapkan gemuruh hilang.
Dan gua orang pertama sampai ke bilik kuarantin tu (tempat para candidates tunggu mengambil nombol giliran) Tiba-tiba nampak orang dari jauh, senyum macam dah lame kenal. Saye pun senyum je la buat buat kenal. Rupenye, die adelah kawan se-U dengan saye. Cume tak pernah kenal pulak sebelum ni. Biaselah, budak asasi law je dah 800 unit kat Shah alam ni. Uuiii.. mana cek nak kenal semuaa..
Kemudian, masa nak daftar tu candidate kene keluarkan slip muet. Dan masa giliran saye, tibe-tibe je cikgu yang menjaga muet iaitu Cikgu Faiz mencari-cari nama saya dalam senarai name muet untuk haritu. Pusing-pusing-pusing dan pusing tak jumpa jugak. Saye pun dah pelik. Rupenye.. jeng jeng jeng..
Mana satu pilihan anda? "Err. awak salah tarikh ni. Tarikh speaking awak 18hb."
APA? Jantung terase macam pause sebentar. Rase macam nak menjerit sambil mengeluarkan bunyi OWWH TIDAKKK! dengan gaya yang slow motion sambil menekup pipi menggunakan kedua-dua tapak tangan. Rasa macam, OH MALUNYE salah tarikh! Hahaha. tapi masih belagak cool, seolah-olah takde salah ape-ape.
"Emm, then macam mana? Kena balik ke?"
"Em. u nak buat hari ni ke?"
"Boleh jugak. Boleh ke?"
"Ok ok. but you hold on dulu k."
*Underline - Cikgu Faiz.
So saye pun duduk lah dekat sebelah kawan se-U saye tu. Kenal kenal kenal, nama dia Aina. Kenal dengan candidate lain pulak, ade yang dari asasi sains puncak alam dan juge asasi undang-undang di merbok. Semua perempuan. Yang lelaki tak sure, sebab mereka semua kelihatan seperti bapak orang. Haha. OPS :P
Then Cikgu Faiz setelkan giliran student lain dulu, yang memang ditakdirkan buat pada hari itu. Sambil tu saye kire-kire jugak candidates ade berape, sebab nak tahu boleh ke tak saye buat hari tu. Takut dah cukup-cukup ke kan. Kira kira kira, satu dua tiga.. sampailah ke-19, iaitu saye lah, siape lagi. keh keh
Means ade chance. YEAY YEAY! So, Cikgu Faiz meletakkan saye dalam group terakhir dan juge candidate terakhir iaitu candidate C! YA, saye berasa seronok kerana tidak menjadi candidate A. Bertambah seronok apabila group members saye semua adalah sebaya dan juga seorang perempuan. Mase tengah tunggu turn tu, kitorang borak macam-macam. Sedikit sebanyak rase nervous tu hilang.
Tapi bile dah nak masuk bilik discussion tu je debaran kembali kencang tanpa diundang. Pelik kenape lah manusie selalu macam tu. Sikit sikit berdebar, sikit sikit berdebar. Haha. Oh btw, group saye hanye ade 3 orang. Means ade sampai candidate C je, iaitu saye --- candidate yang sesat dan tersalah tarikh itu. Yang terasa malu tetapi buat-buat tak tahu itu.
Soalan sangat tidaklah menggerunkan seperti yang disangka-sangkakan. Soalannya berbunyi. *teng tenengg.
Bla bla bla the greatest challenge faced by parents bla bla bla. Dan candidate C, iaitu saye punye point adelah : to understand children behavior.
Oh, seronoknya! memang idea mencurah-curah ke ladang gandum (alhamdulillah...). Maklum lah saye ni kan emo belebihan pasal understand tak understand ni. So saye pun tulis je la ape yang terlintas. Dan time nak present tu, terasa suara bagai tersekat-sekat. Nak gelak pun ada time tu, sebab terasa diri ini seperti kelakar je pulak. tapi masih mampu mengawalnya. Sampailah ke penutup :
Therefore, I strongly believe that the greatest challenge faced by parents is to understand their children behavior.
Tepat 2 minit, rasanya. atau lebih kurang. Lepastu prepare for discussion pulak. Haa, time ni memang macam funny pun ada. Haha. Sebab mule-mule saye memang nak menang jugak pasal point saye tu. Candidate A dan B macam tak setuju, tapi saye masih berkeras. Last-last saye rase saye malas nak argue, so saye pun mengalah. Haha, boleh pulak kann malas nak argue? Cemane nak jadi lawyer, macam ni? HAHA
Sebab saya malas nak cakap banyak. Takut tak sempat nak conclude. Kalau tak conclude, nanti tak dapat markah langsung. Ye, adik-adik. Conclusion time discussion sangat penting. So akhirnya, I agreed that the greatest challenge faced by parents is the meeting of financial ape tah. Pasal kewangan. Then saye add up la sikit: mungkin parent sekarang lebih aware pasal anak-anak. Walaupun busy still ada masa untuk anak-anak. (in english)
Well, seronok sebab saye masih boleh bercakap walaupun tersekat-sekat. Rasa macam nak gelak all the time, sebab rase macam kelakar. Rase kelakar melihat situasi saye yang nervous macam hape tah, padahal nothing pun. Just speaking je. Macam lah tak pernah speaking. Dulu time kerja part time hari-hari deal dengan warga asing. Tak gentar pun time tu. Haih.
Mungkin, sebab dah memang natural human behavior kot suke nervous bile tibe mase nak kene present ni, lagi-lagi sebab ade markah. Kalau discussion yang real, takdenye nak nervous sampai tak boleh tidur. Haha. So, sape yang terbaca entry ini kerana mentaip 'tips speaking muet' dan berharap untuk dapatkan tips speaking sebab merasakan apa yang saya rasakan pada hari-hari semalam iaitu nervous, tips daripada saye adalah :
Tiada tips sebenarnye. Haha. Entah lah, bende ni macam common je. Biasakan bercakap, tu je yang penting. At least nanti senang nak voice out your opinion. Tak lost any words, walaupun tersekat-sekat. Guna simple words je, tak perlu yang pening-pening. Yang penting, kena ada language manner. Tak tahu ape istilah sebenar, tapi yang macam kalau nak interupt tu, kene gune ayat yang proper.
In my opinion, from my point of view, i think. You might be true, but i think.. I dont think.. Sorry for interrupting, but.. bla bla bla. Sebut satu-satu. Clear and clearance. haha. Tak lah, clear and understandable. Yang penting boleh communicate, tu je la. And conclusion time group discussion tu memang penting. If tak sempat, takde point. So, try to come up with a conclusion ye. oh, kerjasama antara members tu penting. Sebab kalau sorang macam takde point, candidate lain boleh back up. :)
Bile agak-agak candidate lain macam dah lost words, celah je cakap, oh, do you think like bla bla bla, candidate A?
Kalau berharap dapat soalan bocor, memang tak tahu la nyahh. Saye pun sibuk tanye skop-skop soalan muet ni tapi tak masuk pun. Haha. Ikut nasib la agaknye. By the way siapa yang tak biase bercakap dalam bahasa Inggeris tu ade baiknye anda cube buat past year questions, untuk membiasekan diri dengan discussion tu nanti. So, I think that's all kot my muet experience.
Tersilap pandang tarikh. Ingat 13hb(kotak biru) tu speaking. Haish. Rupenye tu 13 NOV, bukan OCT. Taktau camne boleh salah pandang. Like I said to my friend, "Tak tahu pulak JPN ni berformatkan jawi. Sebab selalu yang kiri tu start dulu kan, tapi ni kanan. Lebih afdal agaknye =___=" Hak hak. Coverline punye pasal. Anyway, tak kisah lah, mungkin ade hikmahnye. Mungkin tajuk yang harini lebih mudah untuk saye selesaikan daripade tajuk muet pada tarikh yang sepatutnye saye duduki tu kan. Hak hak,
P/S: Rasa funny bile salah tarikh. Memang SEMANGAT betul nak pergi muet, kan saye ni. Patut dicontohi dan dikagumi. HAHA. Tapi seronok lah bile dah habis. Tak yah nervous-nervous tak ingat dunie lagi dah. Keh keh.
SEKIAN, 10.26pm
