SOALAN SAYE : Kenapa perempuan bile bercinte ni senang sangat nak sayang boyfriend die tu sesayang-sayangnye hundred percent maximum to the max?
Sometimes saye agak tak faham dengan perempuan yang macam ni. Saye sedih sebenarnye tengok perempuan yang macam ni. Saye tak tahu lah saye macam ni ke tak (entah-entah saye pun same je), tapi saye rase tak. Haha. Mungkin sebab saye rase saye tak lah, saye tak pernah rase kan? Heh, pening tak ayat saye tu? =,=" ERK. Ok.
Kenape saye pelik? sebab saye rase macam.. entah lah. Macam, tak rase penat ke sayang orang banyak-banyak banyak tahap sayang ni? Penat kan? Bile dah sayang orang sangat sangat sangat ni, bukan macam memudaratkan diri sendiri ke? Kenape macam tu pulak, eyka? bukan bahagie ke rasanye bile sayang orang sangat-sangat sangat dan sangat ni?
Bagi anda tak tahu lah, tapi bagi saye? Macam tak bahagie je. Sebab :
Bile dah sayang sangat-sangat-sangat ni, nanti bukan ke otak dan fikiran kite asyik rase macam nak fikirkan pasal boyfriend kite tu je ke 24 jam? Tak rase rimas ke bile nak buat ni muke boyfriend buat tu muke boyfriend, sini sane boyfriend. Rase macam rimas lah kadang-kadang. Semak. Haha, dan penat. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat ni, sangat-sangat-sangat susah sebenarnye sebab bile dah asyik fikir pasal boyfriend kite tu, nanti fikiran asyik terganggu. Bile terganggu, kite susah nak fokus dengan bende yang patut kite buat, yang sepatutnye menjadi priority kite. So bile susah nak fokus, susah lah berjaye kan. Apetah lagi bile time gaduh, memang pointer pun boleh turun lah kan? Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, ade je orang yang sanggup buat ape je untuk membuktikan perasaan sayang yang sangat-sangat ni sampai tak perasan yang boyfriend die tu sebenarnye saje je nak uji die, atau nak ambil kesempatan di atas rase sayang yang sangat sangat sangat tu kan, sampai buat itu buat ini. Contoh: Yang bertudung MMS gambar takde tudung. Yang takde tudung MMS gambar takde baju. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~ Boyfriend pun bukannye boleh dipercayai jugak ye sebenarnye.
Bile dah sayang sangat sangat sangat, nanti akan timbul lah perasaan lain yang lebih memeritkan seperti cemburu lah sakit hati lah terase lah rindu lah ape lah. Semua perasaan tu kan boleh menyebabkan kite, perempuan ni rase sedih. Bile sedih rase macam tak bermaye nak buat anything. Bile tak berdaye buat anything, rase macam nak mati. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~ Haha
Bile dah sayang sangat sangat sangat, mulelah nak kawal boyfriend kite tu. Nak tahu siape kawan die, nak tahu siapa yang suke kat die, semua lah nak tahu. Lepas tu terus nak halang boyfriend daripade menikmati kehidupan dengan membuat beberape larangan sendiri seperti dilarang balik lambat, dilarang berkawan dengan perempuan lain. Larang melarang buat lelaki rimas. Bile die dah rimas pastu ugut nak tinggalkan kite, kite yang marah. Bile marah, ape lagi, bergaduh bertumbuk lah. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, asyik fokus dekat boyfriend die je, bende lain tak nak fokus. Kawan-kawan terabai. Perasaan kawan sikit pun tak jage, sebab jage boyfriend punye pasal. Yelah, dah sayang sangat kan nak buat macam mane. Lepas tu dah takde kawan, takde teman nak keluar dengan siape, boyfriend je lah jadi peneman. Kesian boyfriend, takde mase untuk keluar dengan kawan-kawan dah, sebab girlfriend asyik ajak teman je 24 jam. Bile hari-hari muke same, lame lame bosan terus mintak putus. Sedih lagi. Bahagia ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, mulelah fikir pasal mase depan. Fikir nak kahwin bile, anak berape, name anak siapa, nak duduk kat mane dan sebagainye. Bile dah buat harapan tinggi menggunung macam tu, sebab dah sayang sangat nanti mulelah broken heart bile harapan atau planning tak jadi sebab cinte terputus tengah jalan. Time ni rase nak buat ape? Bunuh diri je lah selalunye jalan mudah, kan? Tak pun kerat jari, guris sini guris sane. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat ni, tibe tibe terputus tengah jalan, mule lah nak wujudkan perasaan anti lelaki anti cinta anti segala jenis perantian yang berkaitan cinte ni sebab dah pernah dikecewakan lepas tu sedih tak ingat dunie rase macam nak mati semua ade lah kan. Time tu mulelah nak kutuk atau benci dengan lelaki sebab sejarah silam semua. Bile dah mule benci membenci ni kan dah mule dah petanda sakit mental, dan terjadilah macam-macam lagi jenis masalah sebenarnye.
Heh heh. Banyak lagi bende yang saye tak faham dengan orang yang sayang sangat-sangat sangat dengan teman lelaki die ni. Baru je teman sepermainan sebenarnye, belum teman sehidup semati tapi dah dianggap macam suami isteri lah pulak. Saye sedih sebab sedih lah, perempuan perempuan sekalian. Kenape mesti perlu nak sayang banyak-banyak dekat orang yang belum sah jadi suami kite ni sebenarnye? Banyak derita daripada bahagia.
Tak boleh ke sayang sikit-sikit je, ala kadar je cume lebih sikit lah kan dari kawan biase, baru boyfriend terase macam special sikit. Tapi lebihkan SIKIT je lah rasa sayang tu tak perlu lebih-lebih sangat sebab nanti anda jugak yang sakit sebenarnye. Saye bukan ape, tapi sedih lah tengok budak-budak perempuan sekarang ni bersedih sebab lelaki. Lelaki yang tak boleh harap pulak tu. Kalau lelaki yang boleh diharap macam suami kite ke, ayah kite ke, boleh lah diterime kan. Hmm.
Nak rase sayang sangat-sangat-sangat pun, tunggu lah bile dah sangat-sangat-sangat serius memang sampai tahap nak bernikah, haa tu mungkin logik lah jugak kan. Tapi ni bile baru je title boyfriend yang kenal tak sampai setahun dah sayang sangat-sangat-sangat ni ape pasal? Saye pun bercinte jugak. Sayang pun sayang jugak, tapi takde lah sebanyak sampai tahap saye boleh mati bile die tibe-tibe dah tak sayang saye ke satu hari nanti kan.
Sebab saye dah tetapkan dalam hati saye dah tahap-tahap kesayangan untuk orang-orang yang tersayang. ECEH. Orang lain takde hak nak mengubah tahap yang kite tetapkan tu kan. Haha. Contoh, family saye memang sayang tahap maximum dimana saye memang tak boleh hidup tanpa family. Tak dapat nak bayangkan macam mane kalau keluarga saye dah tak de satu hari nanti. Huhu.
Kalau kawan pulak, tahap sayang nye lain pulak. Tahap sayang takde lah sampai tak boleh hidup kalau diorang takde. Sedih tu mesti lah ade. Same jugak macam boyfriend. Baru boyfriend, ok. boy+friend. Friend itu kawan. KAWAN je baru. Takde ikatan sah, tak perlulah sayang lebih-lebih-lebih ni. Jimat mase sebenarnye. Jimat tenage, jimat segala penjimatan. Kalau betul nak belanjekan semua mase, tenaga, everything untuk seorang lelaki, belanjekan lah untuk yang memang sah jadi suami kite. Baru lah berbaloi-baloi sebenarnye.
At least kalau jodoh tak berpanjangan pun, kite akan rase berbaloi sebab kite habiskan mase untuk SUAMI, bukannye boyfriend yang takde apape title pun kat akhirat nanti. Kan? Heh. Tapi selalunye orang yang dah sayang sayang sayang sangat ni lepastu putus dan benci sangat-sangat sangat pulak ni tak lama lepas tu jumpe orang baru, berulang lah kembali perasaan sayang sangat sangat ni, dan putus dan benci sangat dan kemudian berulang ulanglah sampailah akhirnya die sendiri bosan dengan lifestyle yang macam tu, agaknye. Kalau tak bosan, memang ulang ulang balik lah kan.
Macam takkan henti. Macam tak rase buang mase je ke huh? Ke saye sorang je yang fikir macam tu sekarang ni? Kalau betul, pelik macam mane perempuan yang macam jenis yang saye ceritakan di atas tak boleh nak fikir macam tu. Tetap tersayang lebih-lebih. Macamlah die sorang je perempuan. Saye pun perempuan, boleh je kawal. huh. Biarlah diorang eyka.. Marah sungguh eyka ni, kenape agaknye? Entah. PMS rasenye. Haha. Ok noktah. Saya fikir, saya taip. Anda baca, anda fikir balik lah ye. Sekian terima kasih.
Sometimes saye agak tak faham dengan perempuan yang macam ni. Saye sedih sebenarnye tengok perempuan yang macam ni. Saye tak tahu lah saye macam ni ke tak (entah-entah saye pun same je), tapi saye rase tak. Haha. Mungkin sebab saye rase saye tak lah, saye tak pernah rase kan? Heh, pening tak ayat saye tu? =,=" ERK. Ok.
Kenape saye pelik? sebab saye rase macam.. entah lah. Macam, tak rase penat ke sayang orang banyak-banyak banyak tahap sayang ni? Penat kan? Bile dah sayang orang sangat sangat sangat ni, bukan macam memudaratkan diri sendiri ke? Kenape macam tu pulak, eyka? bukan bahagie ke rasanye bile sayang orang sangat-sangat sangat dan sangat ni?
Bagi anda tak tahu lah, tapi bagi saye? Macam tak bahagie je. Sebab :
Bile dah sayang sangat-sangat-sangat ni, nanti bukan ke otak dan fikiran kite asyik rase macam nak fikirkan pasal boyfriend kite tu je ke 24 jam? Tak rase rimas ke bile nak buat ni muke boyfriend buat tu muke boyfriend, sini sane boyfriend. Rase macam rimas lah kadang-kadang. Semak. Haha, dan penat. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat ni, sangat-sangat-sangat susah sebenarnye sebab bile dah asyik fikir pasal boyfriend kite tu, nanti fikiran asyik terganggu. Bile terganggu, kite susah nak fokus dengan bende yang patut kite buat, yang sepatutnye menjadi priority kite. So bile susah nak fokus, susah lah berjaye kan. Apetah lagi bile time gaduh, memang pointer pun boleh turun lah kan? Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, ade je orang yang sanggup buat ape je untuk membuktikan perasaan sayang yang sangat-sangat ni sampai tak perasan yang boyfriend die tu sebenarnye saje je nak uji die, atau nak ambil kesempatan di atas rase sayang yang sangat sangat sangat tu kan, sampai buat itu buat ini. Contoh: Yang bertudung MMS gambar takde tudung. Yang takde tudung MMS gambar takde baju. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~ Boyfriend pun bukannye boleh dipercayai jugak ye sebenarnye.
Bile dah sayang sangat sangat sangat, nanti akan timbul lah perasaan lain yang lebih memeritkan seperti cemburu lah sakit hati lah terase lah rindu lah ape lah. Semua perasaan tu kan boleh menyebabkan kite, perempuan ni rase sedih. Bile sedih rase macam tak bermaye nak buat anything. Bile tak berdaye buat anything, rase macam nak mati. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~ Haha
Bile dah sayang sangat sangat sangat, mulelah nak kawal boyfriend kite tu. Nak tahu siape kawan die, nak tahu siapa yang suke kat die, semua lah nak tahu. Lepas tu terus nak halang boyfriend daripade menikmati kehidupan dengan membuat beberape larangan sendiri seperti dilarang balik lambat, dilarang berkawan dengan perempuan lain. Larang melarang buat lelaki rimas. Bile die dah rimas pastu ugut nak tinggalkan kite, kite yang marah. Bile marah, ape lagi, bergaduh bertumbuk lah. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, asyik fokus dekat boyfriend die je, bende lain tak nak fokus. Kawan-kawan terabai. Perasaan kawan sikit pun tak jage, sebab jage boyfriend punye pasal. Yelah, dah sayang sangat kan nak buat macam mane. Lepas tu dah takde kawan, takde teman nak keluar dengan siape, boyfriend je lah jadi peneman. Kesian boyfriend, takde mase untuk keluar dengan kawan-kawan dah, sebab girlfriend asyik ajak teman je 24 jam. Bile hari-hari muke same, lame lame bosan terus mintak putus. Sedih lagi. Bahagia ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat, mulelah fikir pasal mase depan. Fikir nak kahwin bile, anak berape, name anak siapa, nak duduk kat mane dan sebagainye. Bile dah buat harapan tinggi menggunung macam tu, sebab dah sayang sangat nanti mulelah broken heart bile harapan atau planning tak jadi sebab cinte terputus tengah jalan. Time ni rase nak buat ape? Bunuh diri je lah selalunye jalan mudah, kan? Tak pun kerat jari, guris sini guris sane. Bahagie ke macam tu? bahagia sangat~
Bile dah sayang sangat sangat sangat ni, tibe tibe terputus tengah jalan, mule lah nak wujudkan perasaan anti lelaki anti cinta anti segala jenis perantian yang berkaitan cinte ni sebab dah pernah dikecewakan lepas tu sedih tak ingat dunie rase macam nak mati semua ade lah kan. Time tu mulelah nak kutuk atau benci dengan lelaki sebab sejarah silam semua. Bile dah mule benci membenci ni kan dah mule dah petanda sakit mental, dan terjadilah macam-macam lagi jenis masalah sebenarnye.
Heh heh. Banyak lagi bende yang saye tak faham dengan orang yang sayang sangat-sangat sangat dengan teman lelaki die ni. Baru je teman sepermainan sebenarnye, belum teman sehidup semati tapi dah dianggap macam suami isteri lah pulak. Saye sedih sebab sedih lah, perempuan perempuan sekalian. Kenape mesti perlu nak sayang banyak-banyak dekat orang yang belum sah jadi suami kite ni sebenarnye? Banyak derita daripada bahagia.
Tak boleh ke sayang sikit-sikit je, ala kadar je cume lebih sikit lah kan dari kawan biase, baru boyfriend terase macam special sikit. Tapi lebihkan SIKIT je lah rasa sayang tu tak perlu lebih-lebih sangat sebab nanti anda jugak yang sakit sebenarnye. Saye bukan ape, tapi sedih lah tengok budak-budak perempuan sekarang ni bersedih sebab lelaki. Lelaki yang tak boleh harap pulak tu. Kalau lelaki yang boleh diharap macam suami kite ke, ayah kite ke, boleh lah diterime kan. Hmm.
Nak rase sayang sangat-sangat-sangat pun, tunggu lah bile dah sangat-sangat-sangat serius memang sampai tahap nak bernikah, haa tu mungkin logik lah jugak kan. Tapi ni bile baru je title boyfriend yang kenal tak sampai setahun dah sayang sangat-sangat-sangat ni ape pasal? Saye pun bercinte jugak. Sayang pun sayang jugak, tapi takde lah sebanyak sampai tahap saye boleh mati bile die tibe-tibe dah tak sayang saye ke satu hari nanti kan.
"Perasaan cinta/sayang/kasih tu kan anugerah daripada Allah. Bile-bile mase je perasaan tu boleh ditarik balik."
Sebab saye dah tetapkan dalam hati saye dah tahap-tahap kesayangan untuk orang-orang yang tersayang. ECEH. Orang lain takde hak nak mengubah tahap yang kite tetapkan tu kan. Haha. Contoh, family saye memang sayang tahap maximum dimana saye memang tak boleh hidup tanpa family. Tak dapat nak bayangkan macam mane kalau keluarga saye dah tak de satu hari nanti. Huhu.
Kalau kawan pulak, tahap sayang nye lain pulak. Tahap sayang takde lah sampai tak boleh hidup kalau diorang takde. Sedih tu mesti lah ade. Same jugak macam boyfriend. Baru boyfriend, ok. boy+friend. Friend itu kawan. KAWAN je baru. Takde ikatan sah, tak perlulah sayang lebih-lebih-lebih ni. Jimat mase sebenarnye. Jimat tenage, jimat segala penjimatan. Kalau betul nak belanjekan semua mase, tenaga, everything untuk seorang lelaki, belanjekan lah untuk yang memang sah jadi suami kite. Baru lah berbaloi-baloi sebenarnye.
At least kalau jodoh tak berpanjangan pun, kite akan rase berbaloi sebab kite habiskan mase untuk SUAMI, bukannye boyfriend yang takde apape title pun kat akhirat nanti. Kan? Heh. Tapi selalunye orang yang dah sayang sayang sayang sangat ni lepastu putus dan benci sangat-sangat sangat pulak ni tak lama lepas tu jumpe orang baru, berulang lah kembali perasaan sayang sangat sangat ni, dan putus dan benci sangat dan kemudian berulang ulanglah sampailah akhirnya die sendiri bosan dengan lifestyle yang macam tu, agaknye. Kalau tak bosan, memang ulang ulang balik lah kan.
Macam takkan henti. Macam tak rase buang mase je ke huh? Ke saye sorang je yang fikir macam tu sekarang ni? Kalau betul, pelik macam mane perempuan yang macam jenis yang saye ceritakan di atas tak boleh nak fikir macam tu. Tetap tersayang lebih-lebih. Macamlah die sorang je perempuan. Saye pun perempuan, boleh je kawal. huh. Biarlah diorang eyka.. Marah sungguh eyka ni, kenape agaknye? Entah. PMS rasenye. Haha. Ok noktah. Saya fikir, saya taip. Anda baca, anda fikir balik lah ye. Sekian terima kasih.
P/S : Perempuan pun susah nak faham perempuan sebenarnye.
TAMAT, 4.00am
