Cakarawaleyka Selamenyerlah: Sinopsis Hidup : Asasi

Assalammualaikum! :D

Dimulakan dengan gambar diri sendiri. EHEM

YEY YEY YEY! Dah habis dah asasi. RASE MACAM KEJAP SANGAT SANGAT SANGAT masa berputar dan berlalu, KANNNNNNNNN? :O Banyak nak diceritakan sebenarnya, tapi tak mampu nak cerita semua. Lagipun kalau cerita pun rasa macam tak best. Tak feel. Sebab saye kalau nak cerita, mesti nak kena details.

Tapi oleh kerane saye malas nak cerita details, plus korang pun mesti tak nak tahu ape yang berlaku dalam hidup saye ni, so saye sum up je la semua kisah-kisah saye semasa berada di uitm tu ye. Ni pun untuk kenangan saye jugak. Bile bace time tua-tua nanti mesti tersenyum sorang-sorang. hi hi hi.

Sum up cerita ni pun rasenye akan jadi satu kisah dan karangan yang sangat sangaaaaaaaaaaaaat panjang sebenarnya. Hihi. Ok START! Sepanjang 1,2,3 (sambil berkira-kira menggunakan jari) hampir 1 tahunnnn dah rupenye saye bergelumang dalam uitm tuuuu. WHOAHH :O

Bermacam-macam jenis orang dah saye kenal, dan lihat dan pandang dan dengar dan hidu dan bau. Heh heh. Ade yang wangi, ade yang tampan yang cantik bergaye ayu sopan santun selekeh semua lah ade. Tapi yang best, KAWAN-KAWAN SAYE SEMUA AWESOME! Awesome tu gabungan semua jenis yang positif-positif. Yang negetif tu satu due titik saye tolak ke tepi. Hihi.

Ayuuuuuuuuuuni! :)

Nur Fatahiyah :D

Ok kite nak start dari mane ye. Em em em. Nak olah dari mane ni pun tak pasti dah ni. Banyak sangat cabang yang boleh jadi permulaan cerita. HAH. Kite start from kolej! KOLEJ MAWARKU Tercinta! Yeahhh!

Kalau semester pertama saya ditempatkan di tingkat 1, semester kedua ni pulak saye ditempatkan di tingkat 4! WOH WOH. Mule-mule masuk rase macam alahaiiiiiii malasnyeee dan tingginyeeee dan mustahilnyeeee nak daki anak tangga tu satu persatu. Rase macam lambatnyeee sampaiiiii dah naik banyak anak tangga pun still macam 'ehhh? Baru tingkat 1?' -,-'

Tapi bila dah lama lama lama dan dah terbiasa, rasa macam WOAHHHH DAH SAMPAI TINGKAT 4 RUPANYA! Ingat baru tingkat 1. hehs. :P Roomates pun berubah. Semester 1 lain, semester 2 lain. dan yang bestnye, due-due semester saye dihadiahkan roomates yang best bestttttt! Alhamdulillah. :)

Kenapa saya cakap mereka best? BANYAKKK sangat sebabnya. Dan, payah la nak cite kat sini. Hanye Allah dan saye dan mereka je yang tahu. :) Starting yang sangat lawak. Pertengahan yang bahagia dan pengakhiran yang menyedihkan. Memasing berat hati nak berpisahhh wuuu wuuu T___T

Roommates ku yang terchinte! Hihi. Faizura, Fatahiyah&Ayuni.

Lebih sikit rapat dengan die ni lah. Hehehe :D

Sedihh tauuu tadii nak meninggalkan roomates. Rase macam sayanggg jee. Banyak kenangan dengan diorangg. Sobs sobs. Apapepun kepade roomate saye semester ni dan semester lepas, saye doakan yang terbaik untuk koranggg berenam! (semester 1+semester 2). Semoge berjaya dan bahagia di dunia dan di akhirat, aminnn. :):)

Bagi saye personally, saye rase duduk kat kolej ni satu pengalaman yang best-best belaka. BEST TAU DUDUK KOLEJ! Rase macam naakkk duduk kolej je pada setiap semester! Tapi, rase macam tak dapat. Maklumlah, kite kan duduk shah alam. Mesti kolej tu diperuntukkan sebagai kemudahan untuk orang-orang yang duduk jauhh kannn. :(

Apapepun, semester depan nanti insyaAllah saye nakkk jugakk apply kolej! Muehehe. Walaupun tak dapat kolej mawar, saye tetap nak kolej! Sebab best. Hidup dalam bermasyarakat. Kenal dengan ramai-ramai orang. Dengan orang-orang lain, bilik lain, rase macam bestt. Kalau duduk rumah, tak best. Walaupun boleh ulang-alik sebab jarak yang sangat pendek, tapi still rase tak seronokkk duduk rumah. Sebab terpinggir rasenye.

Ke, aku yang emo lebih? HAHA :P

Ok takmo puji kolej lebih-lebih. Sekarang move on ke next episode UiTM. Which is... ape ye? EM EM EM. HAA! Semestinyeee classmatess ku yang sempoi-sempoi belaka!

Lelaki. Kurang 2 orang, with Madam Atifah. :)

Perempuan. Kurang 5 orang termasuk saye. WUAA :(

LWP01C & LWP02c, Kurang 7 orang! WUU WUU

Haish taktahu nak start dari mane. Rakan sekelas saye ni semua memang sempoi. Perangai still macam budak-budak. Ada time budak, ada time matang. Semua boleh masuk satu kepala lah kiree, takde yang emo lebih takde yang buat hal sendiri. Kire macam kalau kite nak bergurauu diorang pasti akan layan balik! Hahaha comel betull :)

Kepada classmate-classmate ku LWP02C,

Korang semue memang terbaik! Yang lelaki baik-baik dan kelakar-kelakar semuenye. Semua jenis yang malu-malu meowww respek kat perempuann, sahabat surauu pulak tuu alhamdulillahhh hehehe tu yang bestt tuuu. Walaupun sahabat surau, diorang still boleh berkawan dengan saye yang banyak khilafnyee ni.

Bile diajak berbual, still boleh bergurau-gurau. Bile diajak cerita pasal agama, still diorang boleh bantu tambah pengetahuan saye tanpa memandang rendah terhadap saye dan penampilan saye yang freehair sepanjang mase ni. Terharu kann? :')

Mesti rindu dengan suasana kelas. :)

Kepada yang perempuan-perempuan pulakk, semuanye best! Taktahu nak describe macam mane, tapi best lah. Semua baik-baik, nampak ayu sopan-sopan pendiamm gituu tapi bilee bercakap, sentiase pandai buat lawak ehh koranggg. Ade je bende yang lawakkk dan pandai jee diorang nak melayan karenah sayee. Hehe comel betul ♥

Teringat time kite satu kelas semua memasing sibuk dengan assignments. Group assignments la terutamanya. Debatee, Roleplayyy and mooootingggg! Best gileeee. Walaupun busy dan sibuk dan selalu berdebar sebab nak kene berlakon dalam moot court tuuu dengan sibuk prektis sebab nak buat yang terbaikk akhirnyeeeeeeeeee WE DID IT, madam bagi 18.5 over 20! The highest yang madam bagi! Hehehehe. CLAP CLAP CLAP. Alhamdulillah :D

Dan mootingg. Wohooo saat yang paling menggetarkan setiap orang waktu tu. Sebab seram kan nak Mooting. Sape tak seramm. First time katekan. Dengan gile taktahu apapenye, dengan macam blur nye taktahu ape bende tu 'Mooting', memang berdebar habis lah. Dengan madam yang garanggg tapi baikkk. Dengann bermacam-macam dengan yang lain.

Tapi alhamdulillah semuaa pun did well! Rase sangattt terharuu bilee madam cakap.. EHEM EHEM. Hehehe. InsyaAllah madam. Itu satu doa tu. Saye harap dengan doa madam tu satu hari nanti boleh lah saye menjadi seperti yang didoakan itu. Aminnnn. Tapi saye still berdebar. Tak tahu kenape. Haha. :p

Before Roleplay. SERONOK TAU PAKAI UNIFORM! :D

After Mooting.

MOOTING. The Judge(madam) and Respondent for Criminal Case.

Kepade kawan-kawan rapat saye pulak.

Ehem. KAWAN RAPAT! Yaa, kawan rapat. Makan minum pergi kelas bersame. Masalah dan gelak tawa dikongsi bersama. TSK TSK ni yang nak masuk babak sedih dan memilukan ni bile bukak cerita pasal kawan rapat. SEDIH laahhh bile teringat balik memori kite bersameee. BANYAK SANGAT. Nak ingat pun tak teringat.

Nak cerita tak mampu. Nanti termenangis depan ni. Hihi. Kawan-kawan rapat saye yang saye hargai, saye sayang awak awak awak dan awakkk. Awak rajin layan karenah saye yang sangat random. Boleh melayannnnn bolehh bluetooth pemikiran bolehh fahamm saye boleh tunggu boleh teman saye boleh bermacam-macam jenis boleh lagi. Terharu lah dapat korang sebagai kawan yang rapat kat uitm tu. :'(

Saye harap kite boleh remain as kawan yang rapat. Nak gelar bestfriend segan la pulak. Hihi. Tapi kalau dah sentiase bersamee tuu paham-paham la kan ape istilah yang tepat untuk digelarkan kepade 'kite'. Hihi. Banyak kenangan dengan diorang-diorang ni lah. Sedih tahuuu bile lepas ni tak dapat nak jalani rutin-rutin harian kite macam biase.. Mesti rinduuuu! :'(

Awak! Rindu rambut awak! hehehe. :)

Awak! Rinduuuuuuuuuuu! :)

Masa sem 1. Wuu wuu

Awek-awek kesayangan ku. Hehe :)

Hmmm, apapepun. Sepanjang kehidupan saye kat uitm ni, saye dihadiahkan kehidupan yang alhamdulillah baik-baik semuanya. Syukur perjalanan hidup saye dimudahkan. Dengan dekelilingi manusia-manusia yang superbestttt, lecturer-lecturer juge yang superrbbesttt, saye rase sebaakk sangat nak meninggalkan zaman asasi ni.

Tapi apa boleh buat, setiap yang kecil pasti akan besar juga. Dan setiap pertemuan pasti akan ade perpisahan kannn. So kena lah redha, dan tabahh kannn. :) Hehehe. Btw, sepanjang 2 minggu ni saye sibuk dengan final exam. Final exam yang sangat WOW! Wow sebab suasana dewan exam yang sangat SEJUKKKKK MENGGIGILL GRRR ditambah dengan WOW soalan yang sangat cemas dan mendebarkan!

Harap-harap boleh lah lepas 3 pointer. AMINN. Kalau boleh dapat Dean List ataupun 4flat ke lagi alhamdulillahhhh. Hehehhe. Last sem lagi beberape point zero something je nak dean list. Agak terkilan sebenarnye. Sebab kalau jauhhh sikit dari dean list tu tak terase sangat, tapi ni lagi macammm ERGGHHH kalau lah boleh buat better sikitt exam tu, mesti dah cecah dah DL. :(

IKLAN SEBENTAR! jeng jeng jeng. Hehehe ♥

Pasti merinduimu, ROTI IMPIT!

Tapi takpe lah, takde rezeki nak buat macam mana. Dah lepas 3pointer pun saye dah bersyukurr. Hihi. Saye teringat kat salah seorang kawan baik saye kat asasi ni pernah bercakap kat saye yang die selalu berdoa yangg kalaulah dengan mendapatkan 4flat tu akan membuatkan die riak atau sombong, jauhkan lahhh daripada dia.

Saye rase macam WOW. betul tu. Kalau lah dengan mendapat sesebuah kejayaan atau anugerah tu boleh membuatkan saye riak atau sombong atau angkuh atau any perubahan yang negetif, saye doa supaye jangan lah diberikan kejayaan tu. Mungkin belum masa saye untuk terima kejayaan yang macam tu kan kan kan. Siapa tahu? :)

Hehehehe. Dan saye cukup bahagia dengan kehidupan saye sekarang ni. Alhamdulillah. Tamatlah sudah kisah di UiTM secara ringkas. Tu ringkas seringkas ringkasnye tauuu. Banyak lagi kisah disebalik yang susah nak diungkap. (CECEH:P) Saye percaya setiap orang ade kenangan dan peristiwa yang sendiri kannn dann saye pasti diorang punyee pasti lebih menarik dari kisahh sayee ni. Hehe :)

Nana, mase final exam kat atas pentas haritu. :D

Last paper tadiii. Wuuu sejuk gile dewan ni!

So lepas niiiiiiiii ape perancangan eyka?

Entah.

Banyak planning dalam minda ni. Nak laksanakan tu ha harap-harap berjaye lah ye. hik hik. Mula-mula nak setelkan lesen kereta. YAAA, lesen tak habis lagi dari lepas SPM haritu. Loser kan? =,=" Heh heh. Tapi dah lepas ujian komputer. Sekarang tinggal ujian memandu je la. Hi hi gerunnyeeeeeeeeeeeeeee! :)

Lepas tu, mungkin saye nak kerja. Kerja kerja kerja dan kerja. oh ya. Saya sangat suke bekerja. Sebab best. Banyak kenangan bekerja dulu yang saye tak sempat nak share. Kenangan bekerja lagi BANYAK daripada kenangan di atas ni tahu! Hihihihi. Anywayyy, kerja kerja jugakk, lesen still kena selesaikan dulu! :)

Rindu la puleee. waaaaa T___T

Dannnnnnnn yang pentinggg cuti saya sangat lamaaaaa tahu! Sampai bulan September tuuuu! Hehehe. Lepas ni kalau ade rezeki, insyaAllah saye akan sambung degree undang-undang. Dan dan dan..harap-harap result exam semester ke-2 saye ni ade improvement.

Tak harapkan 4flat pun sebab dengan usaha yang sangat sedikit dan tak seberapa ni saye tahu saye belum layak lagi nak dapat 4flat. Hihihi. Cume saye harap boleh dapat lebih 3pointer, so that i can continue my studies in the same course which i found is very challenging yet interestingg tauu! Tak rugi amik undang-undang! Hehe

Don't wish me luck, but PRAY FOR ME! Doa je yang saye harapkan daripada anda semua yang membaca blog saye ni. TSK TSK, terharu walaupun tak update, still ade yang follow dan bace. Nak nangis lah macam ni. Hihi. Before end entry, enjoy these photos of US, LWP20C! :)